ارتباط ترک هرویین با داروهای روان گردان و تریاک

هروئین از جمله مواد مخدری است که سلامت افراد را به خطر می اندازد لذا برای ترک آن بسیاری از معتادان به قرص ها و داروهای شیمیایی روی می آورند. اعتیاد به این مکمل ها از زمانی آغاز شد که روان گردان ها به عنوان ماده ای برای ترک یا درمان مخدرهای سنتی نظیر تریاک و هرویین استفاده گردید. در گذشته استعمال این مواد متداول بود ولی پس از چندی با ورود قرص‌ها و داروهای شیمیایی وابستگی جدیدی به وجود آمد که ازمخرب ترین انواع اعتیاد به شمار می آید وگرایشی به مراتب وخیم تر و زیان بارتر از انواع قبلی دارد. درعین حال برای ترک هروئین باید به صورت پله ای و مرحله ای عمل کرد و از قرص های روان گردان هم استفاده نمود. علاوه بر آن تریاک را نیز می بایست به عنوان جای گزینی موقت برای هروئین در نظر گرفت؛ گرچه شاید تصور شود که استعمال این ماده شخص را دچار وضع خطرناک تری می نماید ولی باید دانست که این گرد سفید رنگ با ترکیبی از آلکالوییدهای قدرت مند اثر آرام بخش و ضد دردی دارد که برای کاهش افسردگی و کم خوابی نیز مؤثر بوده و فرد را در وضعیت بهتری برای ترک قرار می ‌دهد. استفاده تریاک با هروئین مختصرعوارضی را نیز به همراه دارد ولی در کل حال عمومی معتاد را بهتر می‌ نماید و به دنبال آن روند کاهش تدریجی قرص نیز آغاز می گردد. مصرف تریاک هم چنین علایم ناشی از کاربرد سایر داروها را هم کاهش می دهد و امکان تحمل درد را میسر می سازد. عکس این موضوع توسل به مواد روان‌ گردان است که اثرات بسیار مخربی بر روی سیستم مرکزی اعصاب و تولید مواد شبه افیونی دارد و قطع ناگهانی آن نیز عوارض وخیمی به بار می آورد. در بسیاری از این موارد با کاهش ٢٠ درصدی مصرف این مواد در هر نوبت، فرد معتاد دچار اغتشاش شعور در حد بالا گردیده و درک صحیح خود را از مکان و زمان از دست می دهد و در پاره ای از مواقع نیز دست به خودکشی می زند. کاربرد قرص های روان گردان باعث ایجاد توهماتی می‌ شود که بر اثر آن شخص می پندارد که صداهای عجیب و غریب می شنود و تصاویر خارق العاده می بیند. این عوارض برای کسانی که مصرف زیاد و طولانی تری دارند بیش تر خواهد بود؛ لذا ضروری است که ترک ماده ی مخدر هروئین همراه با روان گردان به صورت تدریجی انجام گیرد تا از عوارض ناگهانی آن جلوگیری شود.

منابع این نوشتار محفوظ است.