اعتیاد چیست؟ - بخش سوم

 

بخش سوم - مراحل اعتیاد و انواع مصرف کننده ها

١. آشنایی: در این مرحله فرد از راه‌های مختلفی مثلاً از طریق دوستان خود با مواد مخدر و نحوه ی استعمال آن آشنا می‌ شود.

۲. شک و تردید: در این بخش، شخص تلاش می‌ کند تا با میل خود به مبارزه برخیزد.

٣. اعتیاد واقعی: در این مرحله فرد دچار اعتیاد می گردد و برای رسیدن به حالت نشئگی، هر بار بر میز ان مصرف خود می ‌افزاید.

اما باید گفت هر کسی که مواد مصرف می ‌کند معتاد محسوب نمی‌ شود. این گونه اشخاص به سه دسته تقسیم می‌ گردند اما در میان آن ها تنها معتادان مزمن هستند که به بیماری اعتیاد مبتلا هستند.

١. مصرف کننده تفننی       

١) هرچند وقت یک بار برای تفریح و در مواقع و مناسبت های خاص از مواد مخدر استفاده می‌ نماید.

۲) هر زمان که اراده کند می ‌تواند دست از مصرف مواد بردارد.

٣) احساس سرخوشی می کند و استفاده اش بیش از حد نیست؛ در واقع یک واکنش عادی نسبت به مواد دارد.

۴) از قدرت و اراده ی لازم برای کنترل مصرف یا ترک مواد برخوردار است.

۲. مصرف کننده شدید

١) این شخص برای کمک به تحمل استرس و فشار زندگی خود مواد مخدر را به کار می‌ گیرد.

۲) به خاطر فرار از احساسات دردناک مواد می کشد.

٣) میزان مصرف خود را به تدریج افزایش داده و در نتیجه مقاومت بدن در مقابل مواد بیش تر می ‌شود.

۴) وقتی ماده ی مخدری در دسترس قرار ندارد احساس بی قراری می ‌کند.

۵) آغاز تجربه در روند بد شدن حال جسمی و روانی.

۶) شروع روند بی سر و سامانی وضعیت تحصیلی و یا شغلی.

٧) آغاز دوره ی از دست دادن علاقه به لذت های ساده.

٨) شروع گرایش به گوشه گیری و انزوا.

۹) مصرف کننده شدید به محض یافتن دلیل کافی برای ترک و دست کشیدن از مواد مخدر، قدرت کنترل یا ترک آن را دارد.

١٠) این شخص می ‌تواند به مصرف کننده تفننی یا معتاد واقعی بدل گردد.

۳. معتادان مزمن

١) معتاد مزمن هرگز نمی ‌تواند به حالت مصرف کننده ی تفننی یا شدید باز گردد.

۲) ایشان از مصرف مواد مخدر به شدت احساس لذت و آرامش می‌ کنند.

٣) مغز به استفاده ی مواد عادت نموده و برای ادامه ی فعالیتش به طور عادی، به مواد مخدر وابسته می ‌شود.

۴) مغز بیش از پیش به مواد مخدر نیازمند است که به چنین وضعیتی، پدیده ی ویار می گویند.

۵) ساختار و سیستم ارتباط مغز، حالتی غیرعادی به دست می آورد.

۶) این شخص، سلامت عقل خود را از دست می دهد و دارای رفتارهایی عصبی و خشن می گردد.

٧) با وجود عواقب ناگوار، قادر به ترک مواد مخدر نیست که این حالت، آلرژی نامیده می‌ شود.

٨) فرد برای کسب احساس لذت قبلی، باید همواره مقدار بیش تری از مواد را مصرف کند که در چنین وضعیتی مقاومت بدن افزایش می یابد.

۹) در این دوره معتاد، همه چیز را نادیده می گیرد و به خود و دیگران بی توجه است.

١٠) شخص مصرف کننده، ارتباطش با دوستان، خانواده و جامعه را از دست می دهد.

١١) در انجام امور و فعالیت های عادی ناتوان و نیازمند مواد مخدر می باشد.

١۲) فرد با قانون مشکل پیدا می کند.

١٣) در این وضعیت، بیماری اعتیاد شکل گرفته و حالتی پیشرفته به خود می گیرد.

١۴) برای شخص معتاد، مواد مخدر در مقایسه با دیگر مسائل در اولویت قرار می‌ گیرد.

١۵) وی به زندگی بی علاقه می شود و به فکر خودکشی می افتد.

١۶) زمانی که مواد مورد نیاز بدن کم تر از حد معمول باشد و یا کاملاً قطع شود، خماری می کشد.

١٧) همیشه در تلاشی پی در پی اما بیهوده برای ترک اعتیاد است.

١٨) دارای زندگی ای بی سر و سامان و غیرقابل اداره می باشد.

١۹) در نهایت نا امیدی و ناتوانی کامل.

منابع این نوشتار محفوظ است.