ترامادول

داروئی به نام ترامادول )تدامول، بایومادول) با اثر ضد درد مرکزی چند سالی است که وارد بازار داروئی ایران شده و از دسته داروهای مسکن مخدر یا اپوئیدهای مصنوعی می باشد. این دارو بر اساس همانندسازی ساختار ملوکولی نارسئین که یکی از آلکالوئیدهای تریاک است به دست آمده و عمده مصرف آن در پزشکی برای کاهش دردهای مفصلی، جراحی ها و زایمان های با درد شدید می باشد. ترامادول از این جهت ضعیف تراز مورفین و پتدین و قوی تر از مسکن هائی چون پروفن و استامینوفن است .سوء مصرف این دارو عوارض بسیار خطرناکی دارد و توصیه می شود مصرف این دارو بیش از دو هفته ادامه نیابد چرا که باعث وابستگی داروئی و اعتیاد می گردد. در حال حاضر نوع تزریقی ترامادول در اورژانس ها و بیمارستان ها موجود است ولی نوع خوراکی آن از سطح داروخانه های شهر جمع آوری شده تا باعث اعتیاد نگردد .متأسفانه علی رغم هشدارهای مکرر وزارت بهداشت و درمان کپسول و قرص ترامادول به صورت گسترده در بازار سیاه عرضه می شود و عمده مصرف کنندگان آن افرادی هستند که این دارو را به عنوان جای گزین مواد مخدر و یا ترک آن و یا رفع مشکلات جنسی استفاده می کنند غافل از این که مصرف این دارو نه تنها باعث ترک اعتیاد و حل این مشکل نمی گردد بلکه خود سبب ایجاد عوارضی می شود که از آن جمله می توان به اختلال در سیستم تنفسی، تاثیر در کبد و کلیه و بازگشت به مصرف قبلی خستگی و ضعف عمومی، گشاد شدن رگ ها، نگرانی و اضطراب، گیجی و عدم تعادل، حالات عصبی، دردهای شکمی، بی اشتهائی، افزایش حرکت روده ها، یبوست، راش جلدی، اختلالات بینائی، تکرر ادرار و اشاره کرد. متأسفانه به علت در دسترس بودن ترامادول و قیمت نازل آن، استفاده از این ماده خطرناک شیوع گسترده ای یافته و مراجع ذی صلاح باید اقدامی عاجل و فوری در این زمینه انجام دهند .گرچه طریقه اثر ترامادول کاملاً شناخته شده نیست اما مشخص است که ترامادول به صورت وسیع پس از خوردن متابولیزه شده و تقریباً ٣٠% آن همراه ادرار دفع می گردد.

   منابع این نوشتار محفوظ است.